Ik sta even met een mond vol tanden. Mijn collega vindt dat ik de creativiteit van de offerteschrijvers inperk. Afgelopen weken schreef ik hoe je offerteteksten kunt ontwikkelen en plannen voordat je gaat schrijven. Een laatste fase hierin is om een korte opzet te maken van je tekst. In 3 stappen maak je het skelet voor je tekst en kun je dit nog overleggen met anderen voordat je echt gaat schrijven. Mijn collega vindt dit echter een inperking van de creativiteit van de schrijvers…
Hoezo creativiteit van de schrijver? Hij moet het ontwerp van de offerte volgen, detailleren en uitschrijven. Zorgen dat de tekst maximaal aansluit bij de wereld van de klant. Zijn zorgen wegnemen en laten zien dat wij de beste keuze zijn voor dit project.
Ik had hem de “Four-box template” van Shipley laten zien. Een 4 staps methode om je tekst op te zetten voordat je de uiteindelijke tekst schrijft. Een methode, zoals de naam zegt die bestaan uit 4 stappen, weergegeven in 4 tabelcellen. En daar zat hem net de kneep.
“Dit moet je niet gebruiken. Die tabel beperkt de creativiteit van de schrijvers. Ze kunnen hierin niet kwijt wat ze willen!”
Uh…hoezo niet?
“Nou die vast omlijnde stukken waarbinnen je moet blijven hindert ze in hun creativiteit. Dit gaan ze niet gebruiken!”
We hebben een uitvoerige discussie die stuit op een cultuurverschil waar ik de vinger niet achter krijg. Dan maar polderen, daar zijn we als Nederlander goed in. “Zal ik in de offerte template een eerste hoofdstuk maken met daarin 4 tekst kopjes waaronder de schrijvers kunnen schrijven en tekenen wat ze nodig vinden?
Dat valt in goede aarde: leve de creativeit!
Niet vaak, maar toch wel regelmatig heb ik dit soort discussies waarbij de Frans-Nederlandse cultuur wat botst.